๐ฆ๐ฎ๐บ๐ฒ๐ป ๐ถ๐ป๐ธ๐ผ๐ฝ๐ฒ๐ป ๐ถ๐ป ๐ฑ๐ฒ ๐ถ๐ป๐ณ๐ฟ๐ฎ: ๐น๐ผ๐ด๐ถ๐๐ฐ๐ต, ๐บ๐ฎ๐ฎ๐ฟ ๐๐ฎ๐ฎ๐ฟ๐ผ๐บ ๐น๐๐ธ๐ ๐ต๐ฒ๐ ๐ป๐ถ๐ฒ๐?
De vervangings- en renovatieopgave (V&R) in Nederland drukt zwaar op gemeenten. Bruggen, kademuren, wegen, kunstwerken, veel zijn tegelijk aan het einde van hun levensduur. Zeker kleinere gemeenten kampen met beperkte capaciteit, technische expertise en financiรซle armslag. De logische gedachte: meer samenwerken, standaardiseren, seriematig werken en gezamenlijk inkopen. Toch blijft de infra-sector grotendeels een lappendeken van lokale aanpakken.
Gezamenlijke inkoop betekent dat meerdere overheden samen รฉรฉn aanbesteding doen voor diensten of werken, vaak via een inkoopsamenwerkingsverband. De voordelen lijken evident: schaalvoordeel, minder administratieve last, sterkere onderhandelingspositie en kennisdeling. In sectoren als ICT, facilitaire diensten of wegenonderhoud gebeurt dit al decennialang. Denk bijvoorbeeld aan de gezamenlijke inkoop van wegenzout of rioolreiniging. Dit werkt goed omdat de werkzaamheden relatief routinematig zijn, met weinig variatie in kwaliteitseisen.
24 inkooporganisaties
Een recente uitvraag van Stichting De Bouwcampus bij 24 inkooporganisaties, met aanvullende interviews, verkent waarom samenwerking bij beheer, onderhoud of vervanging van civiele kunstwerken nog zo uitzonderlijk is. Lees het gehele artikel hier
